Club MET Endurance te Zolder. 02-07-2009
 

“Wat een hitte…” ,gevolgd door wat gepuf en gesteun, was de meest gehoorde kreet…

Het was enorm warm gisteren om het Circuit van Zolder. Maar liever nat van het zweet dan van de regen. Door extra veel te drinken en onder de kraan te gaan hangen probeerden we ons wat koel te houden. Vlak voor het rijden nog even een fles water in je pak leeggieten (bedankt Vivian en Paul!) zodat je nog wat verkoeling had als je ging rijden.

Gelegenheidsrijder Jurgen mocht als 1^e trainen om de baan goed te verkennen. Het was alweer wat jaartjes geleden dat hij op het Circuit van Zolder had gereden. Hij had echter weinig moeite met het doorkrijgen van de baan. Misschien dat het gezamenlijke rondje op de fiets de avond ervoor daar wat aan meegeholpen heeft.

Na Jurgen ging Brian de baan op maar die was snel weer terug. Hij kwam niet in zijn ritme en had duidelijke last van de warmte. Even rust nemen en straks weer proberen.

Ook ik moest eraan geloven in de zinderende hitte en vond dat ook wel tegenvallen. Toch had ik lekker gereden en uiteindelijk trainde we een 12^e tijd.

Er werd besloten dat ik mocht starten en na een noodzakelijk sanitaire stop vlak voor de start begon de race.
 

Het hele team opgesteld, behalve...ondergetekende, die zat op het toilet ;-)

Ik zat meteen lekker in mijn ritme en begon ronde na ronde andere coureurs in te halen. Op mijn laptimer zag ik rondjes van 1.46, dat ging dus echt lekker en gevecht na gevecht kroop ik steeds verder naar voren. Na ongeveer 6 rondjes zag ik P9 op het pitbord. Dat schiet lekker op!

Uiteindelijk kwam ik op P7 te rijden en ik dacht nog “Het valt best mee met die hitte en de vermoeidheid…” tot een ronde later ik de man met de hamer inhaalde…of hij mij…Ik zat er in 1 keer he-le-maal doorheen en gaf dat door aan Vivian en Paul middels het afgesproken handsignaal. Zij zorgde ervoor dat Brian klaar ging staan en na nog een rondje tandvlees rijden kwam ik binnen voor de wissel.

Ik geloof dat ik een half uur nodig heb gehad om een beetje bij te komen. Trillende handen, gekookte hersenen en badend in het zweet alleen maar op een stoeltje zitten en water drinken en over me heen gieten…

Gelukkig had Paul dat door en zorgde hij goed voor mij en mijn motor. Hij voorzag mij van voldoende water en Isostar, duwde de motor de Pitbox in, monteerde de bandenwarmers, enz. Ik had er de kracht niet meer voor… Ook zorgde hij ervoor dat mijn motor voor de volgende stint weer klaar stond. Ik hoefde alleen maar voor mijn helm en handschoenen te zorgen. Bedankt maat! (Kun je dit niet blijven doen ;-))

 
Brian reed in zijn stint nette tijden gezien zijn gemoedstoestand (hij zat nog steeds niet lekker in zijn vel…) en kwam na 20 minuten binnen om het stokje door te geven aan Jurgen.

Jurgen reed een super stint van bijna 40 minuten! Blijkbaar was hij vandaag de sterkste van ons drieen. Maar ook hij zat redelijk stuk toen hij terug kwam. Het was nu weer mijn beurt, we reden inmiddels rond P12 en ik kon weer wat plaatsen goed maken. Ook qua vermoeidheid ging het beter, misschien dat je er toch aan gaat wennen… Mijn rondetijden zaten redelijk constant in de 1.47 / 1.48 met een enkele 1.46.

Na ongeveer 19 rondjes bedacht ik dat het geen zin had om me weer volledig leeg te rijden, aangezien ik waarschijnlijk nog een 3^e stint moest rijden. Ik gaf dus aan dat ik naar binnen zou komen en Brian stond weer keurig klaar. Ook deze wissel ging weer erg soepel.

Brian’s stint verliep nu een stuk beter. Na 17 rondjes mocht Jurgen weer een lange stint proberen en hij hield het vervolgens ook 17 rondes vol. Hij kwam dus iets eerder binnen dan ik verwacht had, met als gevolg dat ik mijn handschoenen en helm nog op moest doen toen Jurgen al binnen stond. Rustig blijven natuurlijk, we racen voor de lol! Na dit “foutje” kon ik proberen weer wat goed te maken.

Helaas was het gat tussen ons en het team voor ons te groot om te dichten. We reden op P11, op een ronde achterstand van P10 en een ronde voor op P12. Redelijk safe dus en ik had met Brian afgesproken dat hij ook nog een stint zou gaan rijden. Na 20 minuten kwam ik binnen en kon Brian de race finishen op P11!

Al met al een topdag waarbij er geen ronderecords werden verbroken, maar waar we toch weer heel veel lol hebben gehad. Mijn tijden waren ook redelijk, zeker gezien de omstandigheden. Op naar de volgende race op 3 september, wederom op het Circuit van Zolder.

Speciale dank aan Guy voor de snelle foto's!